Ringworm bij katten begrijpen: symptomen en behandelingsgids

Wat is ringworm bij katten?

Ringworm wordt, ondanks de naam, niet veroorzaakt door een worm, maar door een groep schimmels die dermatofyten worden genoemd. Deze schimmels gedijen op keratine, een proteïne die voorkomt in de huid, het haar en de nagels. Dermatofytose is de medische term voor ringworminfectie. Het is een zoönotische ziekte, wat betekent dat het van dieren op mensen kan worden overgedragen.

De meest voorkomende dermatofyt die verantwoordelijk is voor ringworm bij katten is Microsporum canis. Andere soorten, zoals Trichophyton mentagrophytes, kunnen ook een infectie veroorzaken. Jonge kittens, oudere katten en katten met een verzwakt immuunsysteem zijn vatbaarder voor ringworm.

Symptomen van ringworm bij katten

💪 Ringwormsymptomen bij katten kunnen variëren, waardoor de diagnose lastig is. Het klassieke teken is een cirkelvormige haaruitval met schilfering en ontsteking. Niet alle katten vertonen echter deze typische presentatie.

• Haaruitval: Vaak ronde of onregelmatige plekken, meestal op de kop, oren en poten.
• Schilfers en korsten: Er kunnen droge, schilferige huid of korstachtige laesies aanwezig zijn.
• Ontsteking: De aangetaste huid kan rood en geïrriteerd lijken.
• Jeuk: Hoewel het niet altijd voorkomt, kunnen sommige katten last hebben van lichte tot matige jeuk.
• Nagelinfecties (onychomycose): In sommige gevallen kan ringworm de nagels aantasten, waardoor ze broos, misvormd of verkleurd raken.
• Asymptomatische dragers: Sommige katten kunnen de ringworm schimmel bij zich dragen zonder zichtbare tekenen van infectie te vertonen. Deze katten zijn nog steeds besmettelijk.

Het is belangrijk om op te merken dat andere huidaandoeningen ringworm kunnen nabootsen. Daarom is een definitieve diagnose essentieel voordat de behandeling wordt gestart.

Diagnose van ringworm bij katten

🔍 Dierenartsen gebruiken verschillende methoden om ringworm bij katten te diagnosticeren. Deze tests helpen de aanwezigheid van de schimmelinfectie te bevestigen en andere mogelijke oorzaken van huidlaesies uit te sluiten.

• Wood’s Lamp-onderzoek: Een Wood’s lamp zendt ultraviolet (UV) licht uit. Sommige Microsporum canis-stammen fluoresceren onder UV-licht en lijken felgroen. Echter, niet alle ringwormschimmels fluoresceren en er kunnen vals-positieve resultaten optreden.
• Microscopisch onderzoek: Een dierenarts kan haar- en huidmonsters van het aangetaste gebied verzamelen en deze onder een microscoop onderzoeken. Dit kan helpen bij het identificeren van schimmelsporen of schimmeldraden.
• Schimmelcultuur: Dit is de meest nauwkeurige methode voor het diagnosticeren van ringworm. Een monster van haar en huid wordt op een speciaal kweekmedium geplaatst dat schimmelgroei bevordert. Als er ringwormschimmels aanwezig zijn, zullen ze groeien en kunnen ze worden geïdentificeerd.
• PCR-testen: Polymerase chain reaction (PCR)-testen kunnen het DNA van ringwormschimmels in huid- of haarmonsters detecteren. PCR-testen zijn zeer gevoelig en kunnen snelle resultaten opleveren.

Een schimmelkweek wordt over het algemeen beschouwd als de gouden standaard voor de diagnose van ringworm. Het maakt het mogelijk om de specifieke schimmelsoort te identificeren die betrokken is, wat van invloed kan zijn op behandelbeslissingen.

Behandelingsopties voor ringworm bij katten

💊 Behandeling van ringworm bij katten bestaat doorgaans uit een combinatie van actuele en orale medicatie. Het specifieke behandelplan is afhankelijk van de ernst van de infectie en de algehele gezondheid van de kat.

• Topische antischimmelmedicijnen: Antischimmelcrèmes, zalven of shampoos worden direct op de aangetaste plekken aangebracht. Veelvoorkomende ingrediënten zijn miconazol, ketoconazol en kalkzwavel.
• Orale antischimmelmedicijnen: Orale medicijnen zijn vaak nodig voor ernstigere of wijdverspreide infecties. Veelvoorkomende voorgeschreven medicijnen zijn griseofulvine, itraconazol en terbinafine.
• Haar knippen: Door haar rond de aangetaste plekken te knippen, kunt u de effectiviteit van plaatselijke medicijnen verbeteren en de verspreiding van schimmelsporen verminderen.
• Decontaminatie van de omgeving: Ringwormsporen kunnen langdurig in de omgeving overleven. Grondige reiniging en desinfectie van de omgeving van de kat zijn cruciaal om herinfectie te voorkomen.

Kalkzwaveldips zijn een veelgebruikte plaatselijke behandeling. Itraconazol en terbinafine zijn vaak de voorkeurs orale medicijnen vanwege hun effectiviteit en relatief minder bijwerkingen vergeleken met griseofulvine.

Milieusanering

🛖 Decontaminatie van de omgeving is een cruciaal onderdeel van de behandeling van ringworm. Ringwormsporen kunnen tot 18 maanden in de omgeving blijven, waardoor herinfectie een groot probleem is.

• Stofzuigen: Stofzuig regelmatig alle tapijten, kleden en stoffering om schimmelsporen te verwijderen. Gooi de stofzuigerzak weg of maak de stofzuigerbak grondig schoon na elk gebruik.
• Desinfectie: Reinig en desinfecteer alle oppervlakken waarmee de kat in contact is geweest, inclusief vloeren, muren, meubels en beddengoed. Gebruik een desinfectiemiddel dat effectief is tegen schimmels, zoals verdund bleekmiddel (1:10 verdunning).
• Wassen: Was alle beddengoed, handdoeken en kleding die de kat heeft gebruikt in heet water met een bleekmiddel.
• Stoomreiniging: Stoomreiniging kan helpen om schimmelsporen op tapijten en stoffering te doden.
• Luchtfiltratie: Door een luchtreiniger met een HEPA-filter te gebruiken, kunt u schimmelsporen uit de lucht verwijderen.

Besteed veel aandacht aan de plekken waar de kat het grootste deel van zijn tijd doorbrengt. Denk erover om items weg te gooien die moeilijk schoon te maken zijn, zoals krabpalen of zwaar vervuilde bodembedekking.

Ringworm bij katten voorkomen

⚠ Ringworm voorkomen betekent blootstelling aan de schimmelsporen minimaliseren en een gezond immuunsysteem bij uw kat behouden. Goede hygiënepraktijken zijn ook essentieel.

• Beperk blootstelling: Houd uw kat binnen om blootstelling aan mogelijk geïnfecteerde dieren of omgevingen te beperken.
• Goede hygiëne: Was uw handen grondig nadat u uw kat heeft aangeraakt, vooral als u vermoedt dat hij/zij ringworm heeft.
• Regelmatige verzorging: Regelmatige verzorging kan helpen om de eerste tekenen van ringworm te ontdekken en losse haren te verwijderen die schimmelsporen kunnen bevatten.
• Gezonde voeding: Geef uw kat een hoogwaardige voeding om een ​​sterk immuunsysteem te ondersteunen.
• Snelle veterinaire hulp: Als u tekenen van huidproblemen opmerkt, raadpleeg dan onmiddellijk uw dierenarts.
• Isoleer nieuwe katten: Isoleer nieuwe katten minimaal twee weken van andere huisdieren om te controleren op tekenen van ziekte, waaronder ringworm.

Het onderhouden van een schone omgeving is cruciaal om de verspreiding van ringworm te voorkomen. Maak regelmatig het beddengoed, de voer- en waterbakken en de kattenbak van uw kat schoon en ontsmet deze.

Ringworm bij mensen

👶 Ringworm is een zoönotische ziekte die van katten op mensen kan worden overgedragen. Kinderen, ouderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem lopen een groter risico op infectie.

Bij mensen presenteert ringworm zich meestal als een rode, jeukende, ronde uitslag met verhoogde randen. De uitslag kan ook schilfering of blaren vertonen. Het kan voorkomen op de huid, hoofdhuid of nagels.

Als u vermoedt dat u ringworm heeft, raadpleeg dan uw arts voor diagnose en behandeling. De behandeling bestaat doorgaans uit plaatselijke antischimmelcrèmes of orale antischimmelmedicijnen.

Om te voorkomen dat ringworm zich van uw kat naar uzelf verspreidt, moet u handschoenen dragen wanneer u uw kat aanraakt, vooral als u vermoedt dat hij ringworm heeft. Was uw handen grondig na contact met uw kat of zijn omgeving. Vermijd het delen van persoonlijke spullen, zoals handdoeken en kleding, met uw kat.